„Nie ma większej miłości nad tą, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.” (J 15,13) Te słowa z Ewangelii św. Jana najlepiej oddają to, co ponawia się w każdej Eucharystii, jak również Liturgii Wielkiego Piątku. Miłość Boga przyjmuje kształt ofiary krzyża, pozwalając przekonać się człowiekowi, że Bóg pragnie pokonać wszelką przeszkodę na drodze do tego, aby ten mógł się z nim zjednoczyć.

Przy ogromnej frekwencji wiernych sprawowaliśmy tą wyjątkową liturgię, w której nie padają słowa konsekracji, a przyjmuje się Komunię św. z chleba konsekrowanego na Mszy Świętej Wieczerzy Pańskiej. Z wielką czułością i miłością oddaliśmy hołd przez ucałowanie krzyża Chrystusowi, który ofiarował się za nas i ciągle ofiaruje za zbawienie nas i całego świata. Po skończonej Liturgii, w której wybrzmiała modlitwa za wszystkie stany Kościoła i wszystkich ludzi, Pan Jezus ukryty w Najświętszym Sakramencie spoczął w grobie. Przy nim czuwamy i oczekujemy chwalebnego dnia, w którym zabrzmi wesołe Alleluja.